طول دوره درمان ارتودنسی ثابت

ارتودنسی ثابت روشی درمانی برای از بین بردن ناهنجاری های دندان ها است که این کار با استفاده از انواع براکت های فلزی، سرامیکی و پلاستیکی انجام می شود. هر یک از این روش ها مزایا و معایب مربوط به خود را دارند که گاهی همین مزایا و معایب معیاری برای انتخاب می شوند. اما اگر بخواهیم از مزایا و معایب این روش ها بگذریم نکته ی مهمی که برای همه ی افرادی که می خواهند از ارتودنسی ثابت استفاده کنند مهم است، طول دوره درمان می باشد.

برای تعیین طول دوره درمان ارتودنسی ثابت عوامل مختلفی تاثیرگذار می باشند که با بررسی همه ی این عوامل دندانپزشک متخصص می تواند این دوره را تعیین کند. از جمله این عوامل می توان به نوع و شدت ناهنجاری دندان ها، شدت ناهنجاری فک، سن بیمار، شرایط بیولوژیک، همکاری بیمار، تخصص پزشک و … اشاره کرد. با در نظر گرفتن تمام این موارد معمولا دندانپزشکان طول دوره درمان این روش را چیزی حدود 2 سال بیان می کنند.

طول دوره درمان ارتودنسی ثابت در بزرگسالان و کودکان

سن یکی از پارامتر های مهم برای تعیین طول دوره درمان ارتودنسی ثابت می باشد. دندانپزشکان اولین معاینه برای تشخیص ارتودنسی را سن 7 تا 10 سال بیان می کنند و بهترین زمان برای شروع درمان را سن بلوغ می دانند. علت این موضوع را می توان این گونه توضیح داد که در سن بلوغ استخوان فک و دهان مانند سایر اعضای بدن در حال رشد می باشد. به همین دلیل استفاده از ارتودنسی در این سن باعث هدایت بهتر فک و دندان ها به جای خود شده و این کار در زمان کمتری انجام می شود.

در رابطه با افراد بزرگسال با توجه به این که رشد فک و دهان فرد به پایان خود رسیده است هدایت فک و دندان ها به جای خود کاری سخت و زمان بری خواهد بود. گاهی در افراد بزرگسال دیده شده است که جابجایی فک با استفاده از ارتودنسی امکان پذیر نبوده است و پزشک مجبور به استفاده از عمل جراحی شده است. در چنین شرایطی علاوه بر این که طول دوره درمان افزایش می یابد، هزینه های درمانی نیز به صورت چشمگیری افزایش می یابد. بنابراین بهتر است برای استفاده از ارتودنسی ثابت و یا متحرک در دوران بلوغ اقدام کرد.

مقایسه طول درمان ارتودنسی ثابت و متحرک

امروزه استفاده از ارتودنسی متحرک نیز به صورت چشمگیری افزایش یافته است. در این روش براکت ها قابل جابجایی بوده و فرد می تواند به راحتی آن را از دهان خود خارج کرده و در زمان دلخواه آن را در دهان خود قرار دهد. به طور کلی طول دوره درمان در این روش کمتر از ارتودنسی ثابت می باشد و در زمان کمتری می توان نتیجه ی دلخواه را کسب کرد.

اما نکته ای که توجه به آن ضروری است، این است که استفاده از ارتودنسی متحرک برای ناهنجاری هایی که از شدت بالایی برخوردار می باشند به هیچ وجه مناسب نبوده ودر واقع قابلیت درمان چنین ناهنجاری هایی را ندارند. در واقع علت اصلی کوتاه بودن طول دوره درمان در این روش هم همین موضوع است. با توجه به این که شدت ناهنجاری ها در این روش کمتر از روش های دیگر است طول دوره درمان کوتاه تر بوده و در مدت زمان کمتری می توان به نتیجه ی دلخواه دست یافت.

ارتباط طول درمان ارتودنسی و رعایت بهداشت دهان و دندان

معمولا متخصصان حوزه ارتودنسی یکی از عوامل تاثیرگذار در تعیین طول دوره درمان ارتودنسی ثابت را پایبندی بیماران به رعایت بهداشت دهان و دندان بیان می کنند. در واقع رعایت بهداشت دهان و دندان از ابتلا به بیماری های عفونی دهان و لثه و مشکلات بعدی آن جلوگیری کرده و می تواند از طولانی شدن دوره درمانی پیشگیری نماید. به عبارت دیگر هنگامی که فردی دچار چنین مشکلاتی می شود پزشک مجبور به اختصاص دادن مدت زمانی برای رفع این مشکلات است تا بتواند ادامه کار ارتودنسی را پیگیری نماید. به این ترتیب می توان انتظار طولانی شدن طول درمان ارتودنسی را داشت.

مدت زمان لازم برای تثبیت موقعیت دندان ها

همان طور که می دانید بعد از برداشتن دستگاه ارتودنسی امکان بازگشت دندان ها به موقعیت اولیه ی خود وجود دارد. به همین دلیل تثبیت دندان ها در جای خود یکی از مهم ترین کار ها بعد از برداشتن دستگاه ارتودنسی است. معمولا حدود یک سال بعد از انجام ارتودنسی ثابت به زمان نیاز است تا دندان ها بتوانند در موقعیت جدید خود تثبیت شوند. در این دوره پزشک نگهدارنده های متحرک را برای بیمار تجویز می کند که پس از اتمام دوره ارتودنسی باید از آن استفاده کند.

ابتدا لازم است بیمار به مدت 6 ماه از این نگهدارنده ها استفاده کرده و پس از این دوره 6 ماهه برای معاینه به پزشک معالج خود مراجعه نماید. پزشک با بررسی موقعیت و وضعیت دندان ها می تواند در رابطه با ادامه یا قطع استفاده از نگهدارنده ها تصمیم گیری نماید. اگر دندان ها در موقعیت خود تثبیت نشده باشند لازم است 6 ماه دیگر از نگهدارنده ها استفاده شود تا به این ترتیب کار تثبیت دندان ها به طور کامل انجام شود.

آیا نوع براکت ها در طول دوره درمان ارتودنسی تاثیرگذار است؟

همان طور که گفته شد امروزه از انواع براکت های فلزی و سرامیکی در روش درمانی ارتودنسی ثابت استفاده می شود. اما معمولا یکی از سوالات رایجی که در رابطه با انواع براکت ها در این روش وجود دارد این است که آیا نوع براکت ها در تعیین طول دوره درمانی تاثیرگذار است؟

 در پاسخ به این سوال باید گفت: با توجه به این که نوع براکت ها معمولا با توجه به نوع ناهنجاری دندان ها تعیین می شود، نمی توان آن را به عنوان یک عامل مستقیم در تعیین طول دوره ارتودنسی ثابت دانست. عاملی که در قدم اول در تعیین طول دوره ارتودنسی تاثیرگذار است نوع و شدت ناهنجاری ها است و نوع براکت ها نمی تواند به عنوان عاملی تاثیرگذار شناخته شود.

البته بهتر است در رابطه با انتخاب نوع براکت های به کار برده شده در ارتودنسی ثابت حتما طبق نظر پزشک معالج خود عمل نمایید تا به این ترتیب از به وجود آمدن مشکلات احتمالی جلوگیری کنید. معمول پزشک با توجه به اطلاعات و تجربه ای که دارد موقعیت تمام دندان ها را بررسی کرده و از این طریق بهترین روش درمانی را به شما معرفی می کند. بنابراین بهتر است طبق نظر پزشک عمل نمایید.

برای کسب اطلاعات بیشتر و مشاوره ی رایگان به مطب دکتر پروین خرازی مراجعه کنید.