روش‌هایی افزایش سرعت حرکت دندان

روش‌هایی افزایش سرعت حرکت دندان به منظور کاهش دادن مدت زمان درمان ارتودنسی

یکی از اصلی ترین دغدغه های بیمارانی که تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرند، مدت زمان درمان است. یک درمان ارتودنسی معمولی چیزی حدود 2 تا 3 سال طول می کشد، و همچنین روش های سنتی ای مثل اعمال نیروهای سنگین برای کوتاه‌تر کردن دوره درمان می تواند باعث بسیاری از شرایط نامطلوب مانند تحلیل ریشه، خرد شدن الیاف پریودنتال و تشکیل بافت هیالینیزاسیون ‌شود. اما امروزه با افزایش دانش عمیق در مورد توپوگرافی آلوئول کمک بزرگی در تسریع حرکت دندان ها صورت گرفته. در همین ارتباط ما در ادامه به بررسی روش‌هایی افزایش سرعت حرکت دندان به منظور کاهش دادن مدت زمان درمان ارتودنسی خواهیم پرداخت. اما قبل از اجازه دهید ببینیم حرکت دندان ها در طی درمان ارتودنسی به چه صورت است؟

مدت زمان درمان یکی از اصلی ترین دغدغه های بیمارانی است که تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرند.

 

حرکت دندان ها طی درمان ارتودنسی

حرکت دندان تماماً در مورد اتصالات مربوط به رباط پریودنتال است. این رباط از گروهی از الیاف هایی از جنس پروتئینی به نام کلاژن تشکیل شده و همان چیزی است که دندان ها را به استخوان فک چسبانده و معلق می سازد. این رباط به دندان ها اجازه می دهد تا حد کمی در حفره‌ی خود حرکت کنند. همچنین آن ها را قادر می سازد از طریق آن به فشارهای مربوط به گاز گرفتن پاسخ دهند.

حرکت و جابه جایی دندان به وسیله‌ی درمان ارتودنسی، ابتدا نیروی سبک و ثابتی به دندان وارد می شود. در ادامه این نیرو به نوبه‌ی خود به رباطی که دندان را به استخوان متصل می کند، منتقل می شود. که در نتیجه در جهتی که دندان در حال حرکت است، الیاف پریودنتال در داخل غشاء فشرده می شود. پس از آن استخوان در تماس با غشای پریودنتال، به دلیل فعال شدن سلول هایی به نام استئوکلاست شروع به باز جذب شدن (تخریب استخوان و ورود کلسیم به خون) می کند.

در طرف دیگر در سطح ریشه ای که دندان در آن حرکت می کند، غشای پریودنتال کشیده می شود. این اتفاق نیز سلول هایی به نام استئوبلاست را فعال می کند. این سلول ها وظیفه‌ی بازسازی استخوانی جدید در ناحیه ای که زمانی دندان در آن قرار داشت را بر عهده دارند. (به همین دلیل است که ممکن است در طول درمان ارتودنسی کمی لقی دندان ها را تجربه کنید.) هنگامی که حرکت دندان متوقف شد، رباط ها دیگر کشیده یا فشرده نخواهند شد و استخوان بازسازی شده و اطراف رباط پریودنتال را پر می کند و باعث می شود که دندان در استخوان فک ثابت شوند.

حرکت دندان در ریشه‌ی خود، در اثر وارد شدن نیرو طی درمان ارتودنسی.

 

بررسی روش‌هایی برای افزایش سرعت حرکت دندان

مهمترین روش‌هایی برای افزایش سرعت حرکت دندان‌ها استفاده می شوند عبارت اند از:

 

روش های دارویی و بیولوژیکی

1. پروستاگلاندین ها

پروستاگلاندین ها ترکیباتی ساخته شده از چربی در بدن هستند که دارای اثراتی هورمونی می باشند و می توانند با اثر بر روی گیرنده های سلولی مختلف، باعث ایجاد اتفاقات متنوعی شوند. همچنین این ها به ویژه پروستاگلاندین E2، یکی از موثرترین تنظیم کننده های متابولیسمی استخوان به شمار می روند و هم در تخریب استخوان و هم در تشکیل آن نقش دارند.

محققان مطالعات زیادی در مورد نقش پروستاگلاندین ها در افزایش حرکت دندان انجام داده اند. به طور مثال یاماساکی و همکارانش، طی مطالعات بالینی خود، گزارش کردند با تزریق پروستاگلاندین به دندان نیش، حرکت دندان دو برابر سریعتر اتفاق می افتد. استفاده از این ماده یکی از انواع روش‌هایی افزایش سرعت حرکت دندان است که می تواند بدون ایجاد عوارض جانبی باشد.

 

2. کورتیکواستروئیدها

استروئیدها گروهی از مواد هستند که تحت عنوان داروهای ضد التهابی برای طیف وسیعی از شرایط استفاده می شوند. کورتیزون معروف ترین استروئید این گروه است. این استروئید در درمان بسیاری از بیماری های خودایمنی و التهابی مانند آرتریت روماتوئید، بیماری های پوستی، کولیت اولسراتیو، نارسایی غدد فوق کلیوی و آسم استفاده می شود. همچنین کورتیکواستروئید ها می توانند بر گردش خون استخوانی نیز تاثیر بگذارند.

یکی دیگر از تاثیرات این ها افزایش سرعت حرکت دندان است. طی مطالعه‌ای که شامل 16 خرگوش نیوزیلندی بود، تأثیر کورتون‌ها بر سرعت حرکت دندان بررسی شد. طی این مطالعه مشخص شد سرعت حرکت دندان در گروه آزمایشی که به آنها کورتیزون استات داده بودند، چهار برابر بیشتر بود.

یکی از تاثیرات مصرف دارو های کورتیکواستروئید، افزایش سرعت حرکت دندان است.

 

3. هورمون های پاراتیروئید

وظیفه‌ی اصلی هورمون های پاراتیروئید حفظ تعادل کلسیم در بدن همراه با ساخت هورمون های کلسی تونین و 1.25 دی هیدروکسی کوله کلسیفرول است. این هورمون ها می توانند با تحریک استئوکلاست ها و استئوبلاست ها بازسازی استخوان را تسریع می کند.

 

4. هیدروکسی ویتامین D

عامل دیگری که می تواند در افزایش سرعت حرکت دندان اهمیت داشته باشد، دی هیدروکسی کوله کلسیفرول، یا شکل فعال ویتامین D است که در هموستاز کلسیم نقش دارد. این ماده می تواند رسوب استخوان را تحریک کرده و آزادسازی هورمون های پاراتیروئید را مهار کند.

 

روش های دیگر

5. جریان الکتریکی مستقیم و تحریک الکترومغناطیسی

در مطالعاتی که طی آن اثر جریان الکتریکی مستقیم بر حرکت دندان بررسی شد، گزارش به این صورت بود که اعمال ولتاژ، پتانسیل بیوالکتریک جریان مستقیم را تغییر داده و حرکت دندان را تسریع می‌کند. با این حال، مشخص شده که جریان الکتریکی ممکن است دارای عوارض جانبی مضری باشد. از جمله واکنش های یونی که می تواند باعث آسیب به بافت ها و جابجایی استخوان با بافت همبند شود.

 

6. کورتیکوتومی

کورتیکوتومی یک نوع عمل جراحی است که طی آن قشر استخوان برای تحریک عمل استخوان‌سازی بریده می‌شود. این بریدگی به عنوان یک محرک برای تقویت تشکیل استخوان جدید در شرایطی خاصی که رشد سریع استخوان مورد نیاز است به کار گرفته می شود. از استفاده از برش‌های کورتیکوتومی بین پروگزیمال که از طریق قشر امتداد می‌یابد، حمایت می‌کند، که بیشتر با برش‌های استئوتومی افقی مرتبط است، در نتیجه بلوک‌های استخوانی تشکیل می‌دهند که منجر به حرکت سریع‌تر دندان و ثبات بهتر می‌شود.

کورتیکوتومی یکی از انواع روش هایی برای افزایش سرعت حرکت دندان است که طی آن قشر استخوان برای تحریک عمل استخوان‌سازی بریده می‌شود.

 

7. استفاده از میکرو استئو پرفوراسیون (MOP)

میکرو استئو پرفوراسیون که یکی دیگر از انواع روش‌هایی افزایش سرعت حرکت دندان به شمار می آید، با ایجاد سوراخ در استخوان آلوئول به منظور افزایش فعالیت استئوکلاستیک عمل می کند. برای انجام این کار از وسیله ای یکبار مصرف به نام پروپل استفاده می شود. همچنین گزارش شده که استفاده از میکرو استئو پرفوراسیون باعث افزایش قابل توجهی در مقدار سایتوکاین ها می شود که می تواند تمایز و تعداد استئوکلاست ها را افزایش دهد.

 

8. منحرف کردن رباط پریودنتال

منحرف کردن رباط پریودنتال روشی برای افزایش سرعت حرکت دندان است که بر پایه‌ی تشکیل استخوان جدید به‌خاطر کشش استخوان در حال بهبود می‌باشد. هدف از این تکنیک دیستالیزه کردن در زمان کوتاه، جلوگیری از از بین رفتن انکوریج در دندان های خلفی و همچنین تحلیل دندان نیش است.

 

9. پیزو سیژن

کورتیکوتومی که یکی از روش‌هایی افزایش سرعت حرکت دندان به شمار می رود، روشی موثر، اما بسیار تهاجمی است. زیرا در آن نیاز به برداشت فلپ گسترده و جراحی استخوان وجود دارد که می تواند باعث ناراحتی و عوارض بعد از جراحی شود. در مطالعات جدید استفاده از روش پیزو سیژن به منظور ایجاد کورتیکوتومی های ایمن تر و دقیق تر بدون ایجاد آسیب استئونکروز پس از برداشتن فلپ توصیه می شود.

 

مصرف کافئین، یکی دیگر از روش‌هایی برای افزایش سرعت حرکت دندان!

در تحقیقاتی که در ارتباط با افزایش سرعت حرکت دندان صورت گرفته، نشان داده شده است که کافئین می تواند بر متابولیسم استخوان تاثیر بگذارد. به این صورت که کافئین می تواند تعادل کلسیم را در بافت استخوانی شکسته و مستقیماً از رشد استئوبلاست ها و یا سلول هایی که ماتریکس را برای تشکیل استخوان ترشح می کنند، جلوگیری کند. این امر منجر به کاهش موقتی تراکم معدنی استخوان می شود و می تواند باعث تحریک سریعتر حرکت دندانی شوند. در نتیجه می توان گفت استفاده از کافئین می تواند مدت زمانی که بیماران مجبور به استفاده از بریس ارتودنسی هستند را کاهش دهد.

در صورت هرگونه سوال و یا ابهام پیرامون روش‌هایی افزایش سرعت حرکت دندان  می توانید هم اکنون با همکاران و دوستان ما از وب سایت  خانم دکتر پروین خرازی، در ارتباط باشید.

همچنین برای کسب اطلاعات بیشتر و مشاوره به مطب دکتر پروین خرازی مراجعه کنید.